Wil je met me trouwen?
Blijf op de hoogte en volg Renske Ruesink
24 Maart 2013 | Guinea-Bissau, Gambia
Dag iedereen!
Zo, weer een week voorbij! Waar blijft de tijd joh! Het gaat veel te snel! Ik heb mijn reisdagboekje weer naast mij liggen, dus ik ga jullie weer wat indrukken geven van mijn week.
Nou, afgelopen maandag begon zoals gewoonlijk mijn stage op de special needs school. WOW, Benthe en ik waren gewoon 10 minuten te vroeg! Wat is dat nou weer! 10 minuten te vroeg, dat kan echt niet hoor.. Maar goed, we waren dus best wel trots op ons zelf, omdat we elke dag standaard te laat komen.
In de ochtend zijn we begonnen met de sportlessen die we moesten opzetten van de directrice. Het probleem wat ik nu heb ervaren is dat de directrice dit allemaal wel heel leuk kan bedenken en zo, maar de leerkrachten en de kinderen moeten het uiteindelijk doen. Ha, denk maar niet dat de leerkrachten hier gaan sporten. Wij hadden een prachtig parcours gemaakt en de bedoeling was om een soort van estafette te spelen. We hadden hoepels, stoelen, pionnen en op de pionnen een hockeystick waar ze dus overheen moesten springen. Elke leerkracht had al een mooi smoesje klaarliggen en dit was hetzelfde liedje voor de dinsdag en woensdag. Wel jammer, maar we zullen dit voor de leerkrachten toch anders aan moeten pakken. De kinderen vonden het wel geweldig en dat geeft mij ook een super gevoel natuurlijk.
Na de sportlesjes gingen wij "even" de roosters ophangen. Goeie genade zeg, wat een trammelant kwam daarvan!! Alle leerkrachten waren in rep en roer. Ze liepen van de ene klas naar de andere klas om te klagen en met andere leerkrachten te discussiëren. Oh oh.
Ze zeiden dat er helemaal niets klopte van de roosters en dat ze allemaal verkeerd waren en bla bla. Nou, wij wisten wel beter en wij denken dat ze gewoon op hun teentjes getrapt zijn, omdat ze nu met hun neus op de feiten gedrukt worden.
Ze moeten wakker worden en lesgeven aan deze kinderen!! Maar goed, na dik 30 minuten hadden we de roosters opgehangen en was de boel een beetje gesust. Gewoon lief blijven lachen Renske...
Vanaf dinsdag heb ik keurig lesgegeven volgens het eigen gemaakte rooster. Eindelijk! Lesgeven! Het mocht even een maand duren, maar nu had ik dan eindelijk echt weer een dagtaak aan het lesgeven. Heerlijk!
Wat wel grappig was, was dat ik die maandag aan een leerkracht vroeg of ik een aantal lesjes in haar klas mocht geven. Zij keek me bedenkelijk aan en zei: " ja, is goed! Ik ben er morgen niet!" En inderdaad, ze was er echt niet. Ik heb dus haar klas de hele dag onder mijn hoede gehad, maar dat vind ik juist super leuk en ik heb ze ook wat geleerd;)
Afgelopen zondag zou ik lekker internetten in Senegambia, maar overal lag het internet eruit. Pfoe, wat was ik gefrustreerd. Ik zou mijn opa en oma via skype spreken, omdat ze na heel veel jaren naar Apeldoorn zijn verhuist. Ik weet niet beter dan dat mijn opa en oma (van beide 89 jaar!!!) in Schiedam wonen, dus het is voor mij ook een heel gebeuren. Ik vind het ook wel deels jammer dat ik het niet heb mee kunnen maken, maar ik hoorde dat iedereen keihard heeft gewerkt aan hun nieuwe huisje, dus ik zit hier met een gerust gevoel. Maar even to the point. Ik wilde dus met mijn oma en opa skypen en dat ging dus niet. Ik dacht dat ik redelijk ingeburgerd was, maar op dat moment was ik heel erg gefrustreerd. Ik ben en blijf echt een Nederlander met een vleugje verwendheid.Gelukkig deed het internet de dag erna wel op en top en heb ik zeer leuke gesprekken kunnen voeren met mijn opa en oma.
Mijn oma vond het heel apart om mij te zien via de webcam en ze snapte er niet veel van, maar we hebben gezellig zitten babbelen!
Oja! Vergeet ik bijna iets.
Het is gebeurd hoor...
Ik heb mijn eerste huwelijksaanzoek gehad. Helaas kwam mijn oh zo overtuigende NO niet echt bij hem aan. Haha sukkel. Hij vertelde mij zijn hele plan en dat hij het een prima idee vond om samen te trouwen. Misschien moet ik er ook even bijzeggen dat ik die jongen misschien voor 2 minuten kende. Ik liep namelijk naar de taxi en toen kwam hij naast me lopen. Ik was natuurlijk heel druk in gesprek met mezelf en negeerde hem compleet, maar toen hij mij ten huwelijk vroeg moest ik hem toch even aankijken en uitlachen.
Van de week hebben we, jaja, pannenkoeken gebakken! In eerste instantie zouden we voor ongeveer 5 man pannenkoeken bakken, maar dit werden er uiteindelijk 18. De Gambianen vonden het lekker en 1 Gambiaan, ABC genaamd, heeft een pannenkoek speciaal voor mij gebakken. Haha, hij wist niet wat hij deed, maar hij smaakte redelijk. Ik vond het wel grappig om te zien. Een zwartje die gewoon Hollandse pannenkoeken staat te bakken, maar goed. Drukke bende dus bij ons! Aangezien we maar 1 gaspitje hebben, hebben we dik 2uur lopen bakken. Binnen 1 minuut waren alle pannenkoeken op.
Woensdag was alweer mijn laatste stage dag en had ik weekend. hihi. Vlakbij mijn stageschool zit zo'n plaatselijk kraampje waar je een brood kan kopen met allemaal rare fratsels erop. Ik nam een broodje met gekookte aardappel. Ik nam een lekkere grote hap en toen...iieeeeee. Er liepen allemaal miertjes in mijn brood. Aaah en ik had al een hap in mijn mond en er stonden allemaal Gambianen om me heen en..HELP. Nouja, dan maar rare gezichten want ik heb het lekker op de grond uitgespuugd en natuurlijk even iel iel bah bah gatver de gatver geroepen. Bbrrr ik zat gewoon op een mierennest te kauwen.
Wat mis ik mijn 2 donkere boterhammen met vlokken toch =(
Van de week heb ik trouwens kennis gemaakt met de vervelendste Gambiaan ooit! Eerst kwam de slechte "ik-wil-je-naam-truc" van, hoe heette je ook alweer? Pff dat had ik je nog niet eens verteld flapdrol.
Vervolgens moest meneer mijn nummer hebben, maar daar had ik geen zin in en als je ergens rechtstreeks leert te zijn dan is het hier wel! Dus ik recht in zijn gezicht: NEE. Hoppa! Maar hij werd gewoon bijna boos omdat hij mijn nummer niet mocht en hij smeekte er gewoon om. Dus toen zei ik "nee je bent vervelend!" en ben ik zelf maar weggelopen. De barman van Cafe Eddies is ook al zo vervelend. Uit wanhoop om een keer van hem af te komen had ik mijn Gambiaanse nummer gegeven, maar toen wist ik nog niet dat het internet daar zo goed was. Dus ik vet lang mijn plas ophouden, omdat ik niet langs de bar wilde lopen, maar uiteindelijk kon ik er niet omheen. Nou, hij was ook wel zeer gekwetst omdat ik niet op zijn smsjes terug antwoordde. Mannen snappen er niets van he? Al die stille hints..
Tegen hem kan ik niet rechtstreeks zijn, want misschien gooit hij dan de wifi eruit als hij mij aan ziet komen. Dat moeten we ook niet hebben :p
Rond 18.00 uur gingen we weer terug naar Brikama. haha en hoe! Er reed zo'n vet coole truck met laadbak voorbij en toen dacht ik "Jaa! dat is leuk!" Dus ik vroeg of ik mee mocht in de laadbak. En dat mocht. Hihi. Ik zat op het randje van de laadbak en moest me vasthouden aan niets of aan een Gambiaan. Dus je kunt wel bedenken waarvoor ik gekozen heb. Dan maar niets :)
Ook heb ik van de week maar weer eens mijn bult met wasgoed weggewassen. Zucht, ik kan er echt niet aan wennen om alles met de hand te doen. Wat een rotwerk. (Maar wel goed voor de spierballen:))
Daarna zijn we lekker naar het strand gegaan. Ik bij Koen achterop de motor. Uit voorzorg, zoals ik van pappie heb geleerd, heb ik lange kleding aangetrokken. Maar goed, geen helm, geen rijbewijs, geen verkeersregels...veiliger kan niet toch?
Het was vet leuk, maar je moet er niet teveel bij nadenken of mee kijken met wat er voor je gebeurd. Wel weer iets raars. Hier in Gambia moet je je rijbewijs kopen. Wat makkelijk he?
Eenmaal aangekomen op het strand ging ik samen met Nathalie voor de tweede keer de zee in, maar deze keer liep wat minder soepel dan de eerste keer.
De golven waren gigantisch hoog en dat vind ik wel leuk. Beetje tegen de golven inzwemmen en een beetje mee dobberen.
Ik keek even naar het strand en toen had ik de halve vloedgolf die achter mij kwam niet in de gaten. Ik stond precies op dat punt waar de golf neerslaat zeg maar. Dus ik werd keihard naar beneden gesleurd en ik kwam niet meer boven water. Ik raakte best wel in paniek, omdat die stroming zo sterk was. Jeetje, je kunt daar echt met geen mogelijkheid tegenin zwemmen of wat dan ook. De stroming heeft mij dus helemaal naar de branding gesleurd en toen kon ik weer boven water komen. Met als gevolg alles bont en blauw en allemaal sneeën in me knieën. Auwie. Maar ik kan wel zeggen dat ik koppeltje heb gedoken in de zee! Dat zijn er maar weinig denk ik.
Ik liep het strand op en toen zaten me hele benen al onder het bloed. Dus ik maar naar een restaurantje voor een pleister. Maar hee, we zijn in Gambia he! Dus dat hadden ze niet. Toen vroeg ik om desinfecterend spul, maar dat hadden ze ook niet. Dus ik kreeg een dopje met Smirnoff drank over mijn knieën. AAAAUUUUWWWW!!!! Nou, op dat moment maakte ik de naam "the smiling coast of Africa" even niet waar.
Maar goed, ik leef nog hoor!
Als troost heb ik maar een pizza en een cocktail genomen. Ja je moet wat he, als je moeder niet in de buurt is.
Me rechterknie doet nog wel echt heel erg pijn en hij is lekker dik. Beetje rustig aandoen dus.
Afgelopen vrijdag moesten we weer even bezig met ons Corporal Punishment project. We hebben nu eindelijk een plan van de grond weten te halen. Wij gaan op 8 verschillende scholen workshops/presentaties geven over alternatieven. We willen ze duidelijk maken dat je kinderen niet hoeft te slaan om ze te straffen, maar dat er genoeg andere manieren zijn. Hier zullen we dus ook wel druk mee zijn, denk ik!
Na de intervisie met Metsje zijn Koen, Benthe en ik naar de plaatselijke markt in Brikama gegaan. Jeej! Ik heb weer nieuwe schoentjes! Is het erg dat ik in 5 weken tijd al drie paar schoenen heb gekocht Nee toch?
Maar Stefanie, ik heb ze hoor! Mijn high heels! Mooie sleehakjes waar ik prima op kan uitgaan! Voel ik me eindelijk niet zo klein meer.
Stefanie geloofde niet dat ik hier op hoge hakjes kon lopen vanwege alle zandwegen en zo. Nou, dat is deels ook wel een grote uitdaging haha.
Maar goed, ik ben weer helemaal blij uiteraard, maar ik werd nog blijer toen we naar Westfield gingen en een soort van Nederlandse supermarkt tegenkwamen. Volgens mij is deze supermarkt voor de zeer rijke mensen, want ze verkochten er ALLES. Zelfs doperwtjes met worteltjes van HAK. Ja, die kon ik natuurlijk niet laten liggen. En ik heb weer een stuk kaas gekocht!! Jeeej! Lekker!! Ik moest er 81 dalasi voor neerleggen, dat is 1.80 euro voor 100 gram, dus dat is volgens mij hetzelfde als in Nederland, dus hier een fortuin. Maar goed, interesseert me lekker niks.
We hebben ook een gebakje gekocht, omdat afgelopen woensdag een student van onze groep jarig was. Dit hebben we 's avonds gevierd. Op de Gambiaanse manier met een kampvuur in het midden. Super gezellig!
Om 23.30 uur was het natuurlijk tijd om naar Senegambia te gaan en weer wat dansjes te wagen. We wilden eerst naar Duplex, dat is een vet grote discotheek. De entree was 200 dalasi. Ik lijk wel Dagobert Duck! 200 dalasi is voor Nederlandse begrippen 5 euro, maar als je hier als een Afrikaan moet leven zoals wij, is dat ontzettend duur :p Dus we gingen maar naar club Wow. Wij hebben weer een te gezellige avond gehad! Om ongeveer 04.15 uur waren we weer thuis en kregen Benthe en ik uiteraard op het moment dat je stil moet zijn, keihard de slappe lach om deze gekke avond.
Nou, dat was mijn weekje weer haha!
Nu heb ik mijn lessen alweer voorbereid voor a.s. week en ga ik maar eens verder met mijn portfolio. Ik kan er niets aan doen, maar soms vergeet ik even dat ik aan het studeren ben :)
Tsja als je moet kiezen tussen strand of portfolio typen..dan is de keus heel snel gemaakt.
Veel liefs,
Renske
Zo, weer een week voorbij! Waar blijft de tijd joh! Het gaat veel te snel! Ik heb mijn reisdagboekje weer naast mij liggen, dus ik ga jullie weer wat indrukken geven van mijn week.
Nou, afgelopen maandag begon zoals gewoonlijk mijn stage op de special needs school. WOW, Benthe en ik waren gewoon 10 minuten te vroeg! Wat is dat nou weer! 10 minuten te vroeg, dat kan echt niet hoor.. Maar goed, we waren dus best wel trots op ons zelf, omdat we elke dag standaard te laat komen.
In de ochtend zijn we begonnen met de sportlessen die we moesten opzetten van de directrice. Het probleem wat ik nu heb ervaren is dat de directrice dit allemaal wel heel leuk kan bedenken en zo, maar de leerkrachten en de kinderen moeten het uiteindelijk doen. Ha, denk maar niet dat de leerkrachten hier gaan sporten. Wij hadden een prachtig parcours gemaakt en de bedoeling was om een soort van estafette te spelen. We hadden hoepels, stoelen, pionnen en op de pionnen een hockeystick waar ze dus overheen moesten springen. Elke leerkracht had al een mooi smoesje klaarliggen en dit was hetzelfde liedje voor de dinsdag en woensdag. Wel jammer, maar we zullen dit voor de leerkrachten toch anders aan moeten pakken. De kinderen vonden het wel geweldig en dat geeft mij ook een super gevoel natuurlijk.
Na de sportlesjes gingen wij "even" de roosters ophangen. Goeie genade zeg, wat een trammelant kwam daarvan!! Alle leerkrachten waren in rep en roer. Ze liepen van de ene klas naar de andere klas om te klagen en met andere leerkrachten te discussiëren. Oh oh.
Ze zeiden dat er helemaal niets klopte van de roosters en dat ze allemaal verkeerd waren en bla bla. Nou, wij wisten wel beter en wij denken dat ze gewoon op hun teentjes getrapt zijn, omdat ze nu met hun neus op de feiten gedrukt worden.
Ze moeten wakker worden en lesgeven aan deze kinderen!! Maar goed, na dik 30 minuten hadden we de roosters opgehangen en was de boel een beetje gesust. Gewoon lief blijven lachen Renske...
Vanaf dinsdag heb ik keurig lesgegeven volgens het eigen gemaakte rooster. Eindelijk! Lesgeven! Het mocht even een maand duren, maar nu had ik dan eindelijk echt weer een dagtaak aan het lesgeven. Heerlijk!
Wat wel grappig was, was dat ik die maandag aan een leerkracht vroeg of ik een aantal lesjes in haar klas mocht geven. Zij keek me bedenkelijk aan en zei: " ja, is goed! Ik ben er morgen niet!" En inderdaad, ze was er echt niet. Ik heb dus haar klas de hele dag onder mijn hoede gehad, maar dat vind ik juist super leuk en ik heb ze ook wat geleerd;)
Afgelopen zondag zou ik lekker internetten in Senegambia, maar overal lag het internet eruit. Pfoe, wat was ik gefrustreerd. Ik zou mijn opa en oma via skype spreken, omdat ze na heel veel jaren naar Apeldoorn zijn verhuist. Ik weet niet beter dan dat mijn opa en oma (van beide 89 jaar!!!) in Schiedam wonen, dus het is voor mij ook een heel gebeuren. Ik vind het ook wel deels jammer dat ik het niet heb mee kunnen maken, maar ik hoorde dat iedereen keihard heeft gewerkt aan hun nieuwe huisje, dus ik zit hier met een gerust gevoel. Maar even to the point. Ik wilde dus met mijn oma en opa skypen en dat ging dus niet. Ik dacht dat ik redelijk ingeburgerd was, maar op dat moment was ik heel erg gefrustreerd. Ik ben en blijf echt een Nederlander met een vleugje verwendheid.Gelukkig deed het internet de dag erna wel op en top en heb ik zeer leuke gesprekken kunnen voeren met mijn opa en oma.
Mijn oma vond het heel apart om mij te zien via de webcam en ze snapte er niet veel van, maar we hebben gezellig zitten babbelen!
Oja! Vergeet ik bijna iets.
Het is gebeurd hoor...
Ik heb mijn eerste huwelijksaanzoek gehad. Helaas kwam mijn oh zo overtuigende NO niet echt bij hem aan. Haha sukkel. Hij vertelde mij zijn hele plan en dat hij het een prima idee vond om samen te trouwen. Misschien moet ik er ook even bijzeggen dat ik die jongen misschien voor 2 minuten kende. Ik liep namelijk naar de taxi en toen kwam hij naast me lopen. Ik was natuurlijk heel druk in gesprek met mezelf en negeerde hem compleet, maar toen hij mij ten huwelijk vroeg moest ik hem toch even aankijken en uitlachen.
Van de week hebben we, jaja, pannenkoeken gebakken! In eerste instantie zouden we voor ongeveer 5 man pannenkoeken bakken, maar dit werden er uiteindelijk 18. De Gambianen vonden het lekker en 1 Gambiaan, ABC genaamd, heeft een pannenkoek speciaal voor mij gebakken. Haha, hij wist niet wat hij deed, maar hij smaakte redelijk. Ik vond het wel grappig om te zien. Een zwartje die gewoon Hollandse pannenkoeken staat te bakken, maar goed. Drukke bende dus bij ons! Aangezien we maar 1 gaspitje hebben, hebben we dik 2uur lopen bakken. Binnen 1 minuut waren alle pannenkoeken op.
Woensdag was alweer mijn laatste stage dag en had ik weekend. hihi. Vlakbij mijn stageschool zit zo'n plaatselijk kraampje waar je een brood kan kopen met allemaal rare fratsels erop. Ik nam een broodje met gekookte aardappel. Ik nam een lekkere grote hap en toen...iieeeeee. Er liepen allemaal miertjes in mijn brood. Aaah en ik had al een hap in mijn mond en er stonden allemaal Gambianen om me heen en..HELP. Nouja, dan maar rare gezichten want ik heb het lekker op de grond uitgespuugd en natuurlijk even iel iel bah bah gatver de gatver geroepen. Bbrrr ik zat gewoon op een mierennest te kauwen.
Wat mis ik mijn 2 donkere boterhammen met vlokken toch =(
Van de week heb ik trouwens kennis gemaakt met de vervelendste Gambiaan ooit! Eerst kwam de slechte "ik-wil-je-naam-truc" van, hoe heette je ook alweer? Pff dat had ik je nog niet eens verteld flapdrol.
Vervolgens moest meneer mijn nummer hebben, maar daar had ik geen zin in en als je ergens rechtstreeks leert te zijn dan is het hier wel! Dus ik recht in zijn gezicht: NEE. Hoppa! Maar hij werd gewoon bijna boos omdat hij mijn nummer niet mocht en hij smeekte er gewoon om. Dus toen zei ik "nee je bent vervelend!" en ben ik zelf maar weggelopen. De barman van Cafe Eddies is ook al zo vervelend. Uit wanhoop om een keer van hem af te komen had ik mijn Gambiaanse nummer gegeven, maar toen wist ik nog niet dat het internet daar zo goed was. Dus ik vet lang mijn plas ophouden, omdat ik niet langs de bar wilde lopen, maar uiteindelijk kon ik er niet omheen. Nou, hij was ook wel zeer gekwetst omdat ik niet op zijn smsjes terug antwoordde. Mannen snappen er niets van he? Al die stille hints..
Tegen hem kan ik niet rechtstreeks zijn, want misschien gooit hij dan de wifi eruit als hij mij aan ziet komen. Dat moeten we ook niet hebben :p
Rond 18.00 uur gingen we weer terug naar Brikama. haha en hoe! Er reed zo'n vet coole truck met laadbak voorbij en toen dacht ik "Jaa! dat is leuk!" Dus ik vroeg of ik mee mocht in de laadbak. En dat mocht. Hihi. Ik zat op het randje van de laadbak en moest me vasthouden aan niets of aan een Gambiaan. Dus je kunt wel bedenken waarvoor ik gekozen heb. Dan maar niets :)
Ook heb ik van de week maar weer eens mijn bult met wasgoed weggewassen. Zucht, ik kan er echt niet aan wennen om alles met de hand te doen. Wat een rotwerk. (Maar wel goed voor de spierballen:))
Daarna zijn we lekker naar het strand gegaan. Ik bij Koen achterop de motor. Uit voorzorg, zoals ik van pappie heb geleerd, heb ik lange kleding aangetrokken. Maar goed, geen helm, geen rijbewijs, geen verkeersregels...veiliger kan niet toch?
Het was vet leuk, maar je moet er niet teveel bij nadenken of mee kijken met wat er voor je gebeurd. Wel weer iets raars. Hier in Gambia moet je je rijbewijs kopen. Wat makkelijk he?
Eenmaal aangekomen op het strand ging ik samen met Nathalie voor de tweede keer de zee in, maar deze keer liep wat minder soepel dan de eerste keer.
De golven waren gigantisch hoog en dat vind ik wel leuk. Beetje tegen de golven inzwemmen en een beetje mee dobberen.
Ik keek even naar het strand en toen had ik de halve vloedgolf die achter mij kwam niet in de gaten. Ik stond precies op dat punt waar de golf neerslaat zeg maar. Dus ik werd keihard naar beneden gesleurd en ik kwam niet meer boven water. Ik raakte best wel in paniek, omdat die stroming zo sterk was. Jeetje, je kunt daar echt met geen mogelijkheid tegenin zwemmen of wat dan ook. De stroming heeft mij dus helemaal naar de branding gesleurd en toen kon ik weer boven water komen. Met als gevolg alles bont en blauw en allemaal sneeën in me knieën. Auwie. Maar ik kan wel zeggen dat ik koppeltje heb gedoken in de zee! Dat zijn er maar weinig denk ik.
Ik liep het strand op en toen zaten me hele benen al onder het bloed. Dus ik maar naar een restaurantje voor een pleister. Maar hee, we zijn in Gambia he! Dus dat hadden ze niet. Toen vroeg ik om desinfecterend spul, maar dat hadden ze ook niet. Dus ik kreeg een dopje met Smirnoff drank over mijn knieën. AAAAUUUUWWWW!!!! Nou, op dat moment maakte ik de naam "the smiling coast of Africa" even niet waar.
Maar goed, ik leef nog hoor!
Als troost heb ik maar een pizza en een cocktail genomen. Ja je moet wat he, als je moeder niet in de buurt is.
Me rechterknie doet nog wel echt heel erg pijn en hij is lekker dik. Beetje rustig aandoen dus.
Afgelopen vrijdag moesten we weer even bezig met ons Corporal Punishment project. We hebben nu eindelijk een plan van de grond weten te halen. Wij gaan op 8 verschillende scholen workshops/presentaties geven over alternatieven. We willen ze duidelijk maken dat je kinderen niet hoeft te slaan om ze te straffen, maar dat er genoeg andere manieren zijn. Hier zullen we dus ook wel druk mee zijn, denk ik!
Na de intervisie met Metsje zijn Koen, Benthe en ik naar de plaatselijke markt in Brikama gegaan. Jeej! Ik heb weer nieuwe schoentjes! Is het erg dat ik in 5 weken tijd al drie paar schoenen heb gekocht Nee toch?
Maar Stefanie, ik heb ze hoor! Mijn high heels! Mooie sleehakjes waar ik prima op kan uitgaan! Voel ik me eindelijk niet zo klein meer.
Stefanie geloofde niet dat ik hier op hoge hakjes kon lopen vanwege alle zandwegen en zo. Nou, dat is deels ook wel een grote uitdaging haha.
Maar goed, ik ben weer helemaal blij uiteraard, maar ik werd nog blijer toen we naar Westfield gingen en een soort van Nederlandse supermarkt tegenkwamen. Volgens mij is deze supermarkt voor de zeer rijke mensen, want ze verkochten er ALLES. Zelfs doperwtjes met worteltjes van HAK. Ja, die kon ik natuurlijk niet laten liggen. En ik heb weer een stuk kaas gekocht!! Jeeej! Lekker!! Ik moest er 81 dalasi voor neerleggen, dat is 1.80 euro voor 100 gram, dus dat is volgens mij hetzelfde als in Nederland, dus hier een fortuin. Maar goed, interesseert me lekker niks.
We hebben ook een gebakje gekocht, omdat afgelopen woensdag een student van onze groep jarig was. Dit hebben we 's avonds gevierd. Op de Gambiaanse manier met een kampvuur in het midden. Super gezellig!
Om 23.30 uur was het natuurlijk tijd om naar Senegambia te gaan en weer wat dansjes te wagen. We wilden eerst naar Duplex, dat is een vet grote discotheek. De entree was 200 dalasi. Ik lijk wel Dagobert Duck! 200 dalasi is voor Nederlandse begrippen 5 euro, maar als je hier als een Afrikaan moet leven zoals wij, is dat ontzettend duur :p Dus we gingen maar naar club Wow. Wij hebben weer een te gezellige avond gehad! Om ongeveer 04.15 uur waren we weer thuis en kregen Benthe en ik uiteraard op het moment dat je stil moet zijn, keihard de slappe lach om deze gekke avond.
Nou, dat was mijn weekje weer haha!
Nu heb ik mijn lessen alweer voorbereid voor a.s. week en ga ik maar eens verder met mijn portfolio. Ik kan er niets aan doen, maar soms vergeet ik even dat ik aan het studeren ben :)
Tsja als je moet kiezen tussen strand of portfolio typen..dan is de keus heel snel gemaakt.
Veel liefs,
Renske
-
24 Maart 2013 - 18:19
Francis:
Jeetje wat een verhaal weer zeg.
En wij maar denken dat je een beetje zielig bent in dat arme land. Maar ik geloof dat we dat maar een beetje moeten bijdraaien. Je vermaakt je prima zeg.
Wat erg zeg dat die leerkrachten daar zo lui zijn, misschien komt het wel van de warmte.
Hier is het ijzig koud, je wilt het niet geloven temperaturen rond de 0 graden en dan een oostenwind erbij en je krijgt een gevoelstemperatuur van -15 graden echt niet te geloven zeg. A.s woensdag moeten wij de spuiten en malaria tabletten halen bij de GGD.
Het begint al lekker op te schieten en hebben er ook veel zin.
Wat zal dat raar zijn dat we elkaar in een vreemd land weer zullen zien.
Gelukkig is je wateravontuur goed afgelopen, ik zei nog doe voorzichtig.
Trouwens ik maar denken dat je van je schoenentic zou afkicken, helaas .....
Trouwens ik moet wel stiekem lachen als ik om de 5 dagen een wasmachine aanzet, en dan in gedachten zou zie stoeien met je was. Ben benieuwd hoe dat gaat als je weer thuis bent.
Nou lieverd we vonden het fijn om je weer even op Skype te zien en te spreken, nogmaals doe voorzichtig en spreken elkaar weer gauw.
Dikke knuffel van pap, mam, Sam en Noortje xxxx
-
24 Maart 2013 - 18:50
Stefanie:
Jemig he wat een verhaal weer..k word er gewoon jaloers van als ik dat allemaal zo lees!!
Maare ff voor de informatie..sleehakken zijn wat anders dan high heels he :p dan loop je nog een beetje
Stabiel..ik bedoel echt mooie hoge naaldhakken zoals we hier regelmatig aan hebben..
K wacht nogsteeds op de foto hahaha ach je hebt nog alle tijd om te shoppen...
Hou je wel geld over voor het betalen van de extra kilo's van je koffer?
Maar echt waar als ik er de tijd voor had en t geld was ik allang naar je toe gevlogen..
K lees al dat je weer allemaal veel te leuke dingen zonder mij doet :p
Ik ben trouwens wel blij dat je niet op gambianen valt..anders had je nu al n heel harem aan
Mannen gehad ghehe...
Hou jij t maar gewoon lekker bij nuchtere hollandse jongens..is much better :D
Lieffie k mis je maar ben wel super trots op je en ik ben zo blij dat je dit avontuur zo positief beleefd!
Zet m nog ff op he hele dikke kus van je dinnetje -
24 Maart 2013 - 18:57
Renske Ruesink :
Lieve Stefanie!!
Haha I know, maar ik dacht misschien keurt Steef het goed omdat ik in Gambia ben. De high heels zijn echt heel heel high. Denk wel 18 cm. Niet echt "loopbaar".
Haha mijn ouders komen bijna, dus hun zal ik alvast een deel laten meenemen hihi. Op alles voorbereid he!
Nee, ik zie de schoonheid er niet van in bij deze mannen. Ze zijn vooral erg vervelend!
Ik mis jullie ook! Kan niet wachten om jullie weer te zien! Ben blij dat we zo contact kunnen houden!
Dikke kus en knuffel voor jullie!!! -
24 Maart 2013 - 19:01
Phil:
Hey Rennie,
Ik lig elke keer weer dubbel als ik jou verslagen lees.
Je schrijft zo leuk!!
Ik hoop dat je inmiddels al weer wat minder bond en blauw
Bent want de bedoeling is dacht ik om bruin te worden:p
Ik vind het leuk om te lezen dat je zo met de veranderingen daar bezig
Bent. Alleen wat ik me nou afvraag is of het uiteindelijk ook stand houd als
Jullie daar weer weg zijn? Want die luie leraren daar vinden het blijkbaar als
Ik dat zo lees allemaal maar niks. Hoe gaat dat straks dan?
Verder moet je weten dat je ontzettend word gemist!!
En dat ik me al weer verheug op het volgende verslag!! Hou je taai meid.
En blijf vooral NEE tegen die Gambianen zeggen :p
Xx Phil -
24 Maart 2013 - 19:07
Renske Ruesink :
Phillie!!!
Haha dankjewel! Fijn dat je het leuk vind om te lezen. Soms dan ben ik klaar met mijn verslag en dan schrik ik van het boekwerk wat ik kan typen van 1 week.
Alleen mijn knieën zien er nog niet heel erg fijn uit zeg maar. Maar voor de rest leef ik nog!!
Even ter zake:
Hoe we het duurzaam maken:
We hebben om de twee weken intervisie waarin we dus kunnen bespreken waar we tegen aanlopen. Ik loop dus o.a. hier tegen aan. Wij moeten nu eerst ervoor zorgen dat de leerkrachten gemotiveerd raken, anders kun je geen stap verder.
In september komt er weer een nieuwe groep met studenten, die kan dus verder met ons project.
Kortom, wij zijn ergens mee gestart en daar werken de volgende groepen met studenten aan verder totdat je je doel hebt bereikt. Wij zullen niet in deze maanden dit project of doel kunnen afsluiten. We maken een start waar de andere studenten aan verder kunnen werken. Snap je?
Dus uiteindelijk wordt het wel duurzaam. (Je moet ergens beginnen!)
Haha, Phil als ik ergens geleerd heb om rechtstreeks te zijn dan is dat hier wel... Je kent me nu al niet meer terug;)
Dikke kus voor jullie en ik mis jullie ook!!!!! -
24 Maart 2013 - 19:57
Wieneke:
Hee lieffie!
Wow wat jij in 1 week mee maakt is echt niet normaal!Volgens mij vliegen de weken voor jou en hier gaat alles op een slakkengangetje verder.
Ik vind het super om te lezen dat jullie al veel bereikt hebben op jullie stageplek!! En leuk dat de volgende groep studenten hiermee verder gaat.
Maar ook in Gambia heb je dus trosjes van mannen aan je vingers...pff het is wat! Maar wat wil je met zo`n knap zussie. Maar je weet het he...papa wil eerst een bruidsschat zien! Een koe, een varken of een schaap waar hij lekker van kan knabbelen. Anders gaat het feest niet door!!
En...hoe smaakte de mieren?Ieuw!!!
Vanmiddag hebben we ff geskypt! Ik kon je zo scherp zien...dat was wel ff fijn. Vaak zie ik je in blokjes.
Dit allemaal te danken aan je vriendinnetje Stefpanie, die voor mij skype op mijn telefoon heeft gezet.
Ik zou willen dat ik het vliegtuig kon pakken en naar je toe kon komen...maar helaas:(
Vind het super voor je dat pa en ma bijna jou kant op komen!
Nog ff de dagen aftellen!
Dag zussie!-xxxx-jes -
24 Maart 2013 - 21:55
Reina:
Nou Renske, als ik het goed begrijp heb je de mannen daar in bossen aan je hangen, wel mooi toch zo'n grote keuzemogelijkheid?
Hoeveel dagen per week werk je dan eigenlijk? Als je woensdag al weekend hebt.
Zijn jullie als eerste studenten naar dit project in gambia gegaan of zijn er voor jullie dan ook al projecten gestart waar jullie dan nu weer mee verder gaan?
Wij zijn inmiddels wel jaloers op de temperaturen daar, die zijn een driedubbele veelvoud van de temps hier!
Zo'n sleurrol in de zee heb ik ook ooit meegemaakt....regelrechte horror, is echt eng.
Je geniet nog volop vlgs mij, dus hou vol !
Groeten van ons allemaal -
24 Maart 2013 - 22:03
Saskia :
Hee lieverd!!
Wat een geweldig verhaal heb je weer geschreven! Man die leraren word nog een hele klus dus! Maar ik weet zeker dat jij ze zover krijgt maar Renske en rustig blijven en tot 10 tellen op zo moment dat ze zo zeuren en niks willen haha knap!
Wel leuk inderdaad dat het project verder gaat! Anders stoppen ze er gelijk weer mee!
Ik hoop dat je knie snel bijtrekt! Au au au je hebt gezien hoe lang het bij mij duurde na die beruchte stap avond hier haha het is nog goed zichtbaar!
Hier is het inderdaad wat je moeder zegt koud koud koud! Ik word echt jaloers als ik je op de cam zie zo bruin! Bijna zwart gewoon haha!
Heel goed dat je nee zegt tegen al die mannen gewoon lekker terug komen in juni!!
Dan gaan we weer op mannen jacht;)!
Ben wel benieuwd hoe jou kleren er na zo seizoen uit zien! Met de hand wassen lukt het wel een beetje? Of ruikt het fris en is alles daarmee gezegd?
Ach vroeger in Nederland deden we het ook zo;)
Je bent straks helemaal veranderd als je terug komt! Ga je samen met je moeder de hand was doen!;)
Wel duur voor daar hoor 5 euro om binnen te komen! Dat heb ik er in Nederland nog niet eens voor over! Maarja dat word wennen voor jou wijntje kost hier als je terug komt gewoon weer 3,50 hahah;)!
Ik vond het weer super om je avonturen te lezen! Je maakt in Nederland altijd al zoveel mee dat je een half uur lang tegen me aan praat over wat je die dag weer hebt mee gemaakt. Maar daar is het niet anders haha super vet!
Pas op als je de zee weer ingaat meid! Veel te gevaarlijk! Anders moet je even zwembadjes om doen;) hahah! Nee gein! Echt oppassen dat er geen ergere dingen gebeuren!
En als laatste nee blijven zeggen inderdaad op die gambianen maar dat komt wel goed volgens mij!
Xxx en een hele dikke knuffel!
Saskia
We gaan snel weer face time!!!! -
25 Maart 2013 - 10:52
Heleen Keus:
Hoi Renske,
Dit weekend - bij de festiviteiten rond het vernieuwde Rouwenhorst - maakte je moeder ons attent op je reisverslagen. Leuk om zo met je kennis te maken, een beetje hernieuwde kennismaking want bij het kerstboommaken (Rouwenhorst) stonden we naast elkaar te knutselen.
Je laatste brief heb ik net gelezen en wat schrijf je leuk. Geen loze kreet van mijn kant want ik recenseer - beroepshalve - boeken en heb al heel wat schrijfproducten langs zien komen.
Geniet daar in Gambia (doe je toch wel) en tot het volgende verslag!
Heleen -
25 Maart 2013 - 13:51
Aalt Van Polen // Rouwenhorst //:
hee die renske ,ik hoorde van je moeder dat we je konden volgen ,daar in dat verre gambia .
leuk om te lezen wat je daar allemaal doet ,en dat het je daar bevalt .
we zullen je reisverslagen in de gaten houden .
groeten alt en jose apeldoorn -
25 Maart 2013 - 21:06
Monique:
Heeeej ren!!
Dat staat dus nog op mijn to do list voor Gambia:
Een echte Gambiaanse bruiloft, dus ik zeg YES YES YES!!!
Hahaha :p
Wat leuk je avonturen weer!
Wij hadden gister Happy Sam nog aan de lijn, die zei dat je hem bij Eddie's had gezien?
Nou ik volgde hem niet helemaal.
Wat fijn dat je nu echt les mag geven, een klas voor jezelf!
Nou ik ben trots op je hoor, die kinderen hebben dankzij jou de tijd van hun leven :).
Dikke kus vannuit Apeldoorn! -
26 Maart 2013 - 18:58
Rik:
Jaloers!!
Leuk om je verhalen te lezen. Ik had zondag happy Sam aan de telefoon. Na meerdere pogingen van hem, waarbij ik niet had opgenomen, heb ik maar eens teruggebeld. Hij was zo blij! Volgens mij sprong hij wel een paar meter de lucht in. Haha.
Nou geniet ervan! Doe ze de groeten daar van me ;-)
Rik
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
