Laatste maand in Gambia gaat in....

Dag bijna Koningsland!

Weer meer dan een week voorbij in het warme Gambia, dus het is weer tijd voor een verslag.
Het is alweer meer dan een week geleden dat mijn ouders teruggingen naar Nederland. Ik heb daar wel wat last van gehad zal ik zeggen..

De dag nadat ik mijn ouders had uitgezwaaid voelde ik me best wel rot. Ik had gewoon last van heimwee! Huh! Heimwee! Wat is dat? Nou, dat heb ik nu dus ervaren en het voelt niet heel prettig. Je neemt al een keer afscheid in Nederland, en nu moest ik alweer afscheid nemen! Bah! Ik ben daar gewoon niet echt voor gemaakt denk ik. Maar even voor de goede orde, het gaat wel helemaal uitstekend met mij hoor! (Behalve afgelopen weekend maar dat lees je zo).

Ik heb vrijdag 19 april ook weer afscheid moeten nemen van alle luxe in het hotel. Ik moest weer terug naar de armoede. Ik moest daar wel weer aan wennen. Mijn gat in de grond had ik totaal niet gemist en die emmer ijskoud water eigenlijk ook niet.

Maar vrijdagavond ben ik weer lekker wezen stappen en toen kon ik weer wat dansjes wagen en voelde ik me weer helemaal goed. (Wel jammer dat je daarvan gaat zweten en dus weer uitkomt op die emmer met ijskoud water).

Afgelopen week heb ik dus wel wat kleine minpuntjes gehad. Ik heb er zelf voor gekozen om op een compound te leven met weinig luxe vanwege de ervaring, maar als je uit een super luxe hotel weer in een keer terug moet naar de armoede is die kloof best wel groot. Raar dat ik daar andersom geen last van had;)
Wat ben ik dingen gaan leren waarderen zeg!

Ik had na een week heel wat te vertellen aan Benthe. Wij zijn lekker naar het strand gegaan in Senegambia en toen het etenstijd was, gingen we terug naar Busumbala. De taxi's wilde die dag niet echt stoppen. Dus toen ik weer zo'n super luxe auto aan zag komen stak ik mijn lift-vingertje op en hij stopte ook. Ik ben ondertussen gewoon een professional geworden als het om liften gaat.
In de auto zaten (het kan ook niet anders) van die gangster Gambianen. Ik kreeg het koud in de auto omdat alle ramen open stonden en hij best wel hard reed. Ik vroeg dus netjes aan de bestuurder of hij op het knopje "raam dicht" kon drukken en toen gingen alle ramen keurig dicht. Maar op hetzelfde moment stak de jongen naast mij een dikke vieze vette joint op. SHIT! Wat een vergassing in de auto zeg! Wat een stank! En alle ramen zaten dicht en ik vond het wel heel raar om te zeggen dat ik het na 2 seconden toch niet meer koud had. Na 8 minuten adem inhouden waren we gelukkig aangekomen bij turn table en toen konden we door naar Busumbala.
Half vergast, maar goed ik leefde nog.

Trouwens...Vorige week maandag heb ik gewoon regendruppels gevoeld in Gambia! Ja, echt!!! Regen druppels! Het waren er misschien 2 of 3, maar toch! Regen!

De dag erna, zondag, had ik nog steeds wel last van heimwee. Maar ik begon de dag heel erg goed want ik had een tappallapa gekocht (Een soort brood, niet heel lekker) maar dankzij pappie en mammie had ik pindakaas en hagelslag. Ik heb dus een heerlijk broodje gehad met pindakaas en hagelslag! Goeie genade wat is dat lekker zeg! Alsof er een engeltje over je tong heen piest, hè mama?

Maar goed, Koen en ik gingen weer richting de compound van Benthe omdat wij daar pannenkoeken gingen bakken. We maken het beslag telkens op de gok en het is pas 1 keer fout gegaan:p En nee, niet toen ik het beslag maakte.

Ik kon lekker achterop de motor bij Koen richting de compound van de meiden en toen begon ons avontuurtje. Op de grote weg werd Koen aangehouden omdat hij geen helm droeg. (Ik droeg ook geen helm, maar dat maakte niet uit). Maar goed, meestal zijn de politiemannetjes heel makkelijk en kunnen we zo doorrijden, maar deze had echt een humeur niet normaal! Hij bleef maar zeuren en toen zei hij dat we geld moesten betalen, maar dat vonden wij nergens op slaan. De politieman vroeg om het rijbewijs van Koen en stopte die vervolgens in zijn broekzak. Wat een sukkel, want zonder rijbewijs konden wij niet verder rijden en ook niet naar het politiebureau om de boete te betalen. (We moesten de boete daar betalen i.p.v. aan hem). De man ging vervolgens verder met zijn werk en deed alsof wij lucht waren. Hij luisterde niet eens naar wat wij zeiden! Onbeschoft hè!
Na een tijdje kwam er nog een motormuis aangereden ZONDER HELM en hij mocht gewoon doorrijden van het politiemannetje! Tsja, hier was ik het dus niet mee eens:p
Ik trok me mond open en zei tegen de politieman dat ik het nergens op vond slaan dat hij wel mocht doorrijden en wij niet en Koen versterkte mijn mening nog een aantal keer, maar mijn mond werd gelijk dichtgesnoerd door de politieman. Hij begon te dreigen met een boete die ik zou krijgen omdat ik me met zijn werk aan het bemoeien was. Oepsie :) Ik was toen weer stil, maar kon me lach gewoon niet meer inhouden.We kregen uiteindelijk een gigantische preek met een paar stemverheffingen waarop wij telkens braaf "ja" knikten. Maar Koen kreeg pas zijn rijbewijs terug als IK sorry zei tegen de politieman. Haha, nou toen kon ik mijn lach echt niet meer inhouden hoor. Ik heb hem recht in zijn gezicht uitgelachen en met een grote grijns op mijn gezicht "sorry" gezegd.
We kregen Koen zijn rijbewijs terug en toen mochten we verder rijden, ZONDER HELM! Alweer een lachertje!

Na onze goed gevulde pannenkoek buikjes zijn Benthe en ik naar het strand gegaan. Een uur later kwam Joran ook (De student van Go for Africa) want hij had heel heel heeeeeel veel spullen voor ons die we mochten hebben. Hij ging de dag erna namelijk ook weer terug naar Nederland. Hij heeft er nu 2 maanden gezeten inclusief 3 weken rijden van Nederland naar Africa. Wij gingen vervolgens met zijn volgeladen auto naar mijn compound en toen kwam alles tevoorschijn! WOW!
Wat mochten we veel van hem hebben zeg! Ik heb o.a. een gasstel + bussen en een waterkoker van hem gekregen waar ik heel blij mee ben want nu kan ik zelf koken op mijn compound en gewoon thee zetten! (Er zat ook een doos met theezakjes bij).
Verder hebben we ladingen pennen, schriften, kladblokken, speelgoed, tekenspullen etc. gekregen. Echt super gaaf!
Na veel bedankjes ben ik samen met mijn Gambiaanse mama naar de markt gegaan waar ik een pan heb gekocht. Ik heb die avond gelijk voor mezelf gekookt. Heerlijk! Daarna hebben we een film gekeken en op de meest omslachtige manier een gigantische joekel spin vermoord. Gatverdarrie, wat zijn die spinnen hier groot en dik. Echt doodeng gewoon! De hele compound was gelijk wakker door al het gegil maar nu is hij wel dood:)

De dag erna begon mijn stage weer sinds 3 weken. Pfoe, dat was wel wennen zeg! Ik was om 08.45 uur al op school (15 minuten te vroeg!) Historisch momentje. Bluhh, ik had geen zin! Ik had een best wel leuke les bedacht samen met Benthe. We gingen een slinger maken van stroken papier die je dan in elkaar lijmt. De kinderen moesten op deze stroken een vierkant, driehoek of cirkel tekenen. Bij misschien 3 kinderen ging het goed van de 25 haha. Ach ik kan er ondertussen wel om lachen. Ik heb geen zin meer om mij hier gefrustreerd om te gaan voelen. Ik heb me erbij neergelegd;)

Na stage ben ik even wezen internetten in Senegambia. Ik had Koen ondertussen een sms gestuurd dat we samen boodschappen gingen doen, koken en een film gingen kijken. Ik kreeg voor een tijd geen reactie en toen belde hij mij na een tijd op. Hij zei: "sorry voor de late reactie, er is wat vervelends tussen gekomen, maar je plan klinkt goed." Dus ik vroeg wat er aan de hand was en toen kreeg ik het meest droge antwoord die ik me kan voorstellen waar ik nu nog steeds om kan lachen. Meneer had een schaap aangereden op de motor. Koen: "die schaap kwam uit het niets!"
Ik vroeg hoe het met hem ging, maar ik was toch ook wel heel erg benieuwd wat er van het schaap over was. (Met Koen ging het goed op wat schaafwonden na). Koen had geen idee hoe het schaap eraan toe was, omdat hij een paar meter de andere kant op vloog.
Ik heb nog nooit zo hard gelachen! Dat kan ook alleen maar in Gambia gebeuren, een schaap voor je motor krijgen.
Toen ik eenmaal thuis was heb ik samen met mijn Gambiaanse broertjes het speelgoed van Joran bekeken. Ze waren he-le-maal door het dolle heen. We hebben heel lang samen gespeeld. Bedankt Joran!
Wat ik zo leuk vind is dat kinderen hier met alles blij en tevreden zijn. Als ik ze een button geef kan iemand van 21 jaar deze ook nog op zijn kleding doen. Als je dat in Nederland doet ben je gelijk een sukkel, loser of wat dan ook. Hier interesseert het niemand wat. Heerlijk!

De dag erna ging mijn stage voor de verandering eens snel voorbij.
Ik had een rekenles gegeven wat echt heel leuk was om te doen. Ik ben begonnen met het leren van de tafels. Lastige opgave om te doen, maar wel een uitdaging. Na mijn lessen vroeg ik aan de leerkracht of ik voor de woensdag ook nog wat lessen mocht geven. Dit was natuurlijk "no problem" en toen vroeg ze of ze mij om een gunst mocht vragen. Ik dacht uhh, wat krijgen we nou? Ik antwoordde met ja. (Beetje raar als ik nee zou zeggen). Ze vroeg met een hele rare omweg of ik van 6 t/m 14 mei haar klas helemaal wil overnemen omdat ze dan zelf examens voor iets heeft. Ze is dus niet op school. Ik vind dat natuurlijk super leuk!!

Afgelopen woensdag was alweer de laatste stagedag van de week. Koen kwam mij op stage ophalen om vervolgens naar het strand te gaan en in slaap te vallen. (Stage is ook zo zwaar;))
Toen het koud werd, ja je hoort het goed, koud!! werd ik wakker en zijn we terug gegaan naar onze compound. Ik weet niet wat er afgelopen week met Gambia gebeurde, maar het was een aantal dagen gewoon bewolkt en heel vochtig. En voor Renske en Gambiaanse begrippen gewoon koud (29 graden). Volgens de weersverwachting op het internet (weermannetjes kennen ze hier niet. Lijkt me trouwens ook heel saai om een weerman van Gambia te zijn. Mag je elke dag hetzelfde voorspellen) wordt het vanaf a.s. vrijdag weer rond de 40 graden. Maar ik typ nu dit verslag op het strand en het is weer bloedje heet dus het internet weermannetje klopt ook niet echt.

Met die "kou" moest ik de afgelopen dagen wel rekening houden. Die emmer water is ijskoud en ik moet me buiten douchen. Dubbel zo koud dus. Ik probeer nu telkens zo vroeg mogelijk te douchen zodat ik niet helemaal bevries.

Afgelopen donderdag ben ik wederom weer naar het strand gegaan met Nathalie. We hebben toen braaf aan het Corporal Punishment project gewerkt. Koen kwam een uur later ons ook versterken omdat hij ook in ons groepje zit. Nadat we klaar waren ben ik samen met Koen wezen hardlopen langs het strand. Het is zo fijn om hier hard te lopen! Ook wel heel zwaar op het strand, maar oh zo lekker! Ik loop hier gewoon op blote voeten op het zand, maar daar moeten ze wel aan wennen, want ik heb nu blaren op mijn pootjes.

Daarna ben ik samen met Nathalie weer wezen internetten en had ik een mail van de spare ribs. Ik had doorgegeven aan mijn 3 baantjes wanneer ik weer aan het werk kon. Ik kreeg toen terug van de spare ribs dat ze geen werk meer voor mij hadden. Ik ben nu dus 1 baantje lichter waar ik echt ontzettend erg van baal, want dat was wel driekwart van mijn inkomen. Ik moet nu dus weer gaan solliciteren als een gek en heel hard hopen dat ik vaste cliënten krijg bij mijn andere 2 baantjes. Ik heb nog nooit zo'n groot stressmoment gehad in Gambia! Ik baal echt ontzettend! en vanaf hier kun je zo weinig beginnen hè...
Dus als jullie nog een baantje weten? Elk weekend en doordeweeks ben ik inzetbaar;)
Na deze grote domper ben ik met Nathalie een pizza wezen eten in Paradiso om de pijn een beetje te verzachten:p

Afgelopen vrijdag hebben wij de eerste school bezocht voor het Corporal Punishment project. Wij geven nu voorlichting aan leerkrachten van verschillende scholen (basisscholen, middelbaar etc.) Wij willen op een subtiele wijze vertellen dat je kinderen ook anders kan straffen dan slaan.
De leerkrachten waarmee ik sprak stonden compleet achter het slaan met een stok, want die stok dwingt respect af bij de kinderen.
Toen ik met mijn alternatieven aan kwam, hadden zij al een sterk weerwoord waar ik ook best wel in kon komen. Ik heb het bijvoorbeeld over nablijven gehad. Weerwoord: nablijven kan niet, want de kinderen moeten na schooltijd werken om geld te verdienen voor de ouders. Helpen op het land bijvoorbeeld.
Wat zij ook wel een goede straf vonden was een kind op een stoel laten staan. Het kind wordt na een tijd natuurlijk moe omdat het nergens tegenaan kan leunen. En dan moet je hem nog even lekker laten staan, dan leren ze het ook wel af.
Tsja. 1 leerkracht zei wel eerlijk dat Nederland en Gambia niet met elkaar te vergelijken waren en dat de culturen te verschillend waren. Het is te lastig om het slaan uit de Gambiaanse cultuur te halen. En daar geef ik ze ook wel gelijk in.

Die avond was het weer tijd om uit te gaan. We besloten om eerst bij Club One te gaan zitten om te borrelen. Daar spelen ze ook live muziek en kun je een dansje wagen als je wilt. Echt een heel gezellige sfeer! Na een tijdje zag ik een jongen die mij heel bekend voor kwam. Ik zei tegen Nathalie "huh, hij lijkt wel heel veel op een vriend van mij in Nederland". Maar nee joh, dat kan niet. Ik bleef telkens kijken want hij leek wel heel erg veel op die vriend van mij. Ik dacht dat ik een wijntje teveel op had of zo, dus ik keek weer een andere kant op. Totdat hij langs onze tafel liep en toen hoorde ik: "Hey Renske!" Nou, wat er toen door mijn hoofd ging.. ik dacht HE? JIJ? HIER? HOE KAN DIT? WAAROM GAMBIA?? WAT RAAR, WAT LEUK! Jeroen was op vakantie in Gambia en net aangekomen. Wat een toeval is dat zeg. Hij wist van mij wel dat ik in Gambia zat, maar ik wist niet dat hij op vakantie ging. Wat is het wereldje dan weer klein hè? Dat je een vriend van Nederland gewoon in Gambia tegenkomt. Zo raar! Ik was volkomen geshockeerd :p

En dan komt nu de grote domper van het hele weekend. Afgelopen zaterdag hadden wij de bruiloft van de zus van mijn Gambiaanse mama. Om 16.00 uur liepen wij naar de lokatie waar het feest werd gehouden. We gingen eerst met z'n allen eten op de Afrikaanse manier (met de handen). Als ik nu weer terug denk aan die bak rijst draait me maag weer om, terwijl het op dat moment heel lekker smaakte. Na het eten moesten we echt heel lang wachten op de bruid (3 uur). Uiteindelijk werd er weer door alle Afrikanen gedanst en mijn mama trok mij natuurlijk ook weer de "dansvloer" op. Ik voelde me weer voor aap staan, want dat Afrikaanse ritme krijg ik echt niet onder de knie. Voor mijn idee dansen ze uit de maat, maar het ziet er niet zo uit. Moeilijk om uit te leggen, maar het gaat gewoon heel snel:p En als een oma van rond de 80 mij eruit danst qua bewegingen, tsja dat gaat mij te ver:p
Mijn gastmoeder zag er trouwens echt heel erg mooi uit. Ze had een mooie jurk aan, pruik op en haar ogen waar heel mooi opgemaakt. Ik herkende haar nauwelijks! Wat make-up en een pruik wel niet kunnen doen met iemand hè!
Na het dansje kwam eindelijk de bruid binnen. Ze had een mooie witte jurk aan, ook een pruik op natuurlijk en heel veel make-up en sieraden. Er liep een soort van filmmannetje steeds voor haar. Hij had een grote lamp in zijn handen en een oldskool filmcamera. Ze moest een aantal keer stilstaan, in de camera kijken en gewoon mooi wezen. Ook liep ze op gigantische hoge hakken in de Afrikaanse zandbak. Ze kon nauwelijks haar evenwicht bewaren haha. Na het huwelijk zijn Nathalie en ik naar Senegambia gegaan en toen begon het ramp scenario voor mij. We zaten in de auto richting Senegambia en ik voelde mijn buik helemaal hard worden en hij zette helemaal uit. Ik dacht, ach dat gaat wel weer over. Maar ik kreeg er uiteindelijk ook pijnlijke steken bij. Toen we waren aangekomen in Senegambia heb ik bij Club One gelijk een cola besteld tegen de buikpijn, maar ik werd uiteindelijk zo misselijke dat ik naar de wc moest rennen en daar heb ik alles uitgespuugd. Blegh, wat was ik beroerd. Ik zei tegen Nathalie dat we het eten maar moesten overslaan want ik moest echt terug naar huis. We hadden snel een taxi geregeld, maar al gauw werd ik weer misselijk. Ik riep tegen de taxi chauffeur STOP STOP!! (Gelukkig had ik hem vooraf gewaarschuwd dat hij misschien een aantal keer moest stoppen onderweg). Nu baalde ik wel dat ik in zo'n afgeragde taxi zat, want ik kreeg in alle stress de deur niet open omdat hij klemde. Ik heb er uiteindelijk een rotschop tegenaan gegeven en even de berm onder gespuugd. Na een helse rit verder was ik eindelijk op mijn compound. Ik had mijn tanden gepoetst en ben gelijk in slaap gevallen. Maar een uur later werd ik alweer kotsmisselijk wakker wat resulteerde in een sprintje naar buiten om daar vervolgens weer over te geven. Ik had gelijk de hele compound wakker gekotst want binnen no time stonden mijn Gambiaanse papa en mama en broertjes voor mijn neus. Aisha (mama) ging mijn buik masseren en terwijl ik ondertussen weer verder aan het overgeven was moest Bamba (papa) baobab juice maken tegen mijn maag, omdat ik koorts had. Hij ging dus midden in de nacht even een shake maken. Baobab is super zuur als er geen suiker in gedaan wordt en Bamba had helaas geen suiker bij de hand.. ZUCHT. Ik werd daardoor nog meer beroerd, maar ik vond het wel heel lief van ze. Wel sneu dat ik weer een uur later de baobab er ook weer had uitgespuugd. Ik werd echt heel naar van mezelf en mijn lichaam was ook helemaal uitgeput.
De volgende dag voelde ik me echt heel belabberd. Stijf van de medicijnen en ORS besloot ik om naar Senegambia te gaan, want ik wilde niet thuis zitten.
Samen met Daan en Koen ben ik naar het strand gegaan waar ik heerlijk heb geslapen. Om 15.30 uur moesten wij richting Café Binis, omdat daar koninginnedag voor kinderen werd gevierd en wij zouden meedoen met de spelletjes. Maar na 30 minuten vroeg ik aan Koen of hij me naar huis wilde brengen omdat het echt niet ging. Gelukkig vond hij het niks aan bij Binis en vond hij mij een mooi excuus om ook weg te gaan:p

Ik heb vervolgens van 17.00 uur tot de volgende dag 07.00 uur geslapen. Levend op 1 banaan, maar meer krijg ik er op dit moment ook niet in.
Vanochtend werd ik redelijk fit wakker en besloot ik om naar stage te gaan. Het reizen eiste wel een beetje zijn tol. Ik kwam dus weer redelijk misselijk aan op stage, maar ik doe gewoon rustig aan vandaag :)
Morgen is het koninginnedag en dan zorg ik kots uuh koste wat kost dat ik me wat beter voel. Want jaja, koninginnedag wordt hier in Gambia ook heel uitbundig gevierd!

Voor iedereen: have fun tomorrow!

Liefs,
Fatou